شنیدن وصف امام و شرح خط جاودانه آن یگانه دوران همواره خوش است و دلنشین، اما گاهی خداوند جرگهی از زمان خود برای هدایت افراد ایجاد می کند و سبب پیچیدن عطر تعلیم منجر به یقین در دل و دیده‌ی افراد می شود.

ایام، ایام ولایت مطلقه‌ی فقیه است. نزدیک سالگردغمی بزرگ می شویم که آزادگان جهان را به سوگواری نشاند. غم از دست دادن روح خدا از دیار خمین!

ولایت مطلقه‌ی فقیه می گوییم چراکه ولی عصر مومنین: خمینی بزرگ، با رفتنش نه تنها باعث منقطع شدن ولایت نشد بلکه سند اثباتی بود برای جاودانگی این فریضه‌ی الهی، که این حکم به آمدن و رفتن فردی بسط نیست و بست نمی شود و همواره تا ظهور امام زمین و زمان جاری است.

خمینی با رفتنش این را ثابت کرد و پس از آن خامنه ای آمد.

خمینی بارها به برحق بودن خامنه ای تاکید کرد و چه راز هویدایی که هر دو یک رسالت دارند و هر دو در نامشان خم است و یادگاری از ولی غدیر خم اند.

این مقاله سندی هرچند کوچک و مختصر برای یاوه گویانی است که تنها امام خمینی را ولی خود می دانند و وابسته به فردند و نه شرع! آری!تاریخ تکرار می شود و آنان که تنها رسول را قبول داشتند و علی و امامت را نه! و آنان که تنها رسول و علی را قبول داشتند و یازده نور هدایتی که رسول و ولیش حتی نام آنها را برده اند، را ولی خود ندانستند، امروز هم تنها خمینی را قبول دارند و بعد از آن را نه!

هرچند دیر است اما آگاه باشیم: همان روح خدا که سالگرد ارتحالش که هر سال در دلمان التهاب به پا می کند و غم دوری اش جگرمان را می سوزاند، یادگاری مانند سید علی حسینی خامنه ای را برایمان نهاده! خامنه ای که از دوران جوانی مرید و شاگرد رهبر کبیر انقلاب بود و خامنه ای که خمینی او را چونان نور چشم خود می دانست و با یکدیگر اسرار فراوان داشتند.

در این نبشته سعی شده اندکی از سخنان امام خمینی دربارهِِ‌ِ‌ی رهبر عزیزمان خامنه ای و چندی از خاطرات سید حسینیه‌ی خمینی درباره‌ی سید جماران آورده شود.

دیدگاه امام خمینی درباره مقام معظم رهبری:

14 خرداد 1368 روزی است که آیت الله خامنه ای توسط مجلس خبرگان به جانشینی آن عزیز سفر کرده، به سمت رهبری نظام جمهوری اسلامی انتخاب گردیدند. قبل از رحلت، امام خمینی (رحمت الله علیه) در بیاناتی درمورد آیت الله خامنه ای چنین فرموده بوند که:

«من آقای خامنه ای را بزرگش کردم .(1) شما در تمام دنیا یک نفر مثل آقای خامنه ای که متعهد به اسلام باشد و بنای قلبی اش این باشد که به ملت خدمت کند پیدا نمی کنید. من ایشان را سال های طولانی می شناسم. ایشان در همه جا حاضر بودند؛ از اول تا حالا. این نعمت است که خدا به ما داده.(2) انشاءا... خدای تعالی امثال جنابعالی را که جز خدمت به اسلام نظری ندارید در پناه خود حفظ کند. (3) جنابعالی را یکی از بازوهای توانای جمهوری اسلامی می دانم و شما را چون برادری که آشنا به مسائل فقهی و متعهد به آن هستید و از مبانی فقهی مربوط به ولایت مطلقه فقیه جدا جانبداری می کنید، می دانم و در بین دوستان و متعهدان به اسلام و مبانی اسلامی ، از جمله افراد نادری هستید که چون خورشید می درخشید.(4)
شما که از سلاله پاک رسول اکرم (ص) و خاندان حسین بن علی (ع) هستید و جرمی جز خدمت به اسلام و کشور اسلامی ندارید و سربازی فداکار در جبهه جنگ ، معلمی آموزنده در محراب و خطیبی توانا در جمعه و جماعت و راهنمایی دلسوز در صحنه انقلاب می باشید. (5)
امام در جلسه سران سه قوه و نخست وزیر وقت و حاج احمدآقا راجع به خلاء رهبری بعد از خودشان می گویند : خلاء رهبری پیش نمی آید ، شما آدم دارید ، پرسیدند چه کسی ؟؟ امام گفتند : آقای خامنه ای . (6)
رئیس وقت مجلس در جلسه ای خصوصی راجع به قائم مقام رهبری و مشکلاتی که پیدا می شود سوال می کنند : و باز امام می فرمایند : شما در بن بست نخواهید بود ، آیت الله خامنه ای در میان شماست ، چرا خودتان نمی دانید. (7)
مرحوم سید احمد خمینی فرمودند : وقتی آیت الله خامنه ای (به عنوان رئیس جمهور) در کره شمالی بودند ، امام گزارش های آن سفر را که از تلویزیون می دیدند ، می فرمایند : الحق ایشان شایستگی رهبری را دارند. (8)

دختر امام خمینی نقل می کنند:به خاطرم هست، 3-4 روز بعد از جریان آقای منتظری که ایشان از قائم‏مقامی کنار رفتند، پیش امام نشستم و گفتم: «اگرچه زشت است که من این حرف را بزنم، اما بالاخره آدمیزاد از این دنیا می‌رود و من به نظرم می‌رسد فردی را نداریم که جانشین شما باشد. آیا بهتر نیست که شورایی باشد؟» تا این حرف را زدم، گفتند: «چرا نداریم؟» گفتم: به نظر می‌آید چنین فردی نیست. گفتند:«چرا، آقای خامنه‌ای»(9)

امام (رحمت الله علیه) از دیدگاه مقام معظم رهبری:

امام خامنه ای در سالگرد ارتحال امام خمینی فرمودند:«او(امام خمینی) مظهر نوآوری علمی و تبحر در فقه و اصول بود. او روشن بین و روشنفکر و نوآور در مباحث دینی بود، اما نوآوری دور از لاقیدیهای نوآوران. خیلی‏ها در زمینه مسائل دینی، سخن نویی را به میدان می‏آورند؛ اما این سخن نو، نشانه لاقیدی و لا ابالیگری آنها در وفا داری به متون اسلامی است؛ سخن آنهاست، نه سخن دین! روشن بینی و نوآوری امام، متکی به دین و مبانی دینی بود؛ لذا آنچه را که در زمینه مسائل اعتقادی و اخلاقی و فقهی اسلام عرضه کرد و نو بود، آنچنان بود که متبحّرترین و واردترین کسانی که در این علوم و دانشها ورود داشتند، در مقابل آن اظهار تسلیم کردند و آن را به عنوان یک سخن با بنیاد پذیرفتند، نه به عنوان سخنی که متکی به مبانی و اصول نیست.»(10)

مقام معظم رهبری، عظمت روح و شخصیت والای امام خمینی (رحمت الله علیه) را چنین بیان می کنند: «نام آور بزرگ دوران معاصر، یعنی امام خمینی (رحمت الله علیه) دانشمندی پارسا و خردمندی پرهیزکار و حکیمی سیاست مدار و مؤمنی نواندیش و عارفی شجاع و هوشمند و فرمانروایی عادل و مجاهدی فداکار بود. او فقیه و اصولی و فیلسوف و عارف و معلم اخلاق و ادیب و شاعر بود. در او خصلت های برجسته خداداد، در آمیخته با آن چه او خود از معارفی قرآنی آموخته و دل و جانش را به او زیور داده بود، شخصیت عظیم و جذاب و تأثیرگذاری پدید آورده بوده که هر یک از چهره های برجسته یک قرن اخیر جهان –که قرن رجال بزرگ و مصلحان نام آور دینی و سیاسی و اجتماعی است- در برابر آن کم جاذبه و یک بُعدی و کوچک به نظر می آمدند.»(11)

توصیه امام (ره) به آیت‌الله خامنه‌ای در بیمارستان

بهار سال 1365، روزى را که امام(ره) در بستر بیمارى بودند، فراموش نمى‌کنم. ایشان دچار ناراحتى قلبى شده بودند و تقریباً ده، پانزده روزى در بستر بیمارى بودند. در آن زمان من در تهران نبودم. آقاى حاج احمد آقا به من تلفن کردند و گفتند سریعاً به آن‌جا بیایید؛ فهمیدم که براى امام(ره) مسأله‌اى رخ داده است. آناً حرکت کردم و پس از چند ساعت طى مسیر، خود را به تهران رساندم. اولین نفر از مسؤولان کشور بودم که شاید حدود ده ساعت پس از بروز حادثه، بالاى سر ایشان حاضر شدم . روزهاى نگران‌کننده و سختى را گذراندیم. خدمت امام(ره) رفتم و هنگامى که نزدیک تخت ایشان رسیدم، منقلب شدم و نتوانستم خودم را نگهدارم و گریه کردم. ایشان تلطف فرمودند و با محبت نگاه کردند. بعد چند جمله گفتند که چون کوتاه بود، به ذهنم سپردم؛ بیرون آمدم و آنها را نوشتم . در آن لحظاتی که امام(ره) ناراحتى قلبى پیدا کرده بودند، ایشان انتظار و آمادگى براى بروز احتمالى حادثه را داشتند، بنابراین مهمترین حرفى که در ذهن ایشان بود، قاعدتاً مى‌باید در آن لحظه‌ى حساس به ما مى‌گفتند. ایشان فرمودند:«قوى باشید، احساس ضعف نکنید، به خدا متکى باشید، «اشدّاء على الکفّار رحماء بینهم» باشید، و اگر با هم بودید، هیچ‌کس نمى‌تواند به شما آسیبى برساند» . به نظر من، وصیت سى‌صفحه‌ای امام(ره) مى‌تواند در همین چند جمله خلاصه شود.(12)

سحرگاه بعد از فراق حضرت امام (ره)

فردای آن شبی که امام عزیز(ره) به جوار رحمت الهی پیوسته بودند، سحرگاه در حالت التهاب و حیرت، تفألی به قرآن زدم؛ این آیۀ شریفۀ سورۀ کهف آمد: «وامّا من امن و عمل صالحا فله جزاء الحسنى و سنقول له من امرنا یسرا؛ و اما کسی که ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد پاداش ‍ نیکو خواهد داشت، و ما دستور آسانی به او خواهیم داد؛ آیه 88» . دیدم واقعاً مصداق کامل این آیه، همین بزرگوار است. ایمان و عمل صالح و جزاى حسنا، بهترین پاداش براى اوست.(13)

(1صحیفه نور،ج15 ، ص139
2)همان،ج 17 ، ص 17
3) همان، ج 20 ، ص 121
4)همان ، ج 20 ، ص 40
5) همان ، ج 5 ، ص 40
6) کتاب ولایت فقیه عصر غیبت ، ص 343
7) همان ، ص 343 8
8) همان ، ص344

(9www.askquran.ir، بیشترین ناراحتی امام از از آقای منتظری و ماجرای قطعنامه بود.

(10 سخنرانی رهبر فرزانه انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای- خرداد78

(11 فرازى از پیام مقام معظّم رهبرى به مناسب یکصدمین سالگرد ولادت حضرت امام قدس‏سره.

(12 سخنرانى در مراسم بیعت ائمه‌ى جمعه‌ى سراسر کشور، 12/4/1368

(13 سخنرانى در مراسم بیعت هیئت وزیران، 16/3/1368