یادواره شهدای زن شهرستان بستان برگزار شد.

 اگر مؤسسه، دفتر، دانشگاه، اداره، پارک و خلاصه مکانی را می‌شناسید که دوست دارید نام آن را به نقشه‌های اینترنتی گوگل و به تمام نقشه‌های GPSها اضافه کنید، این مطلب را دنبال کنید. 

http://www.google.com/mapmaker

1- ابتدا نام شهر خود را جستجو کنید.

2- روی Satellite کلیک کنید تا نقشه ماهواره‌ای شهرتان را ببینید.

3- اگر می‌خواهید جاده (یا خط راه آهن یا بزرگراه و ...) رسم کنید، از ابزار Draw a Line یعنی  استفاده کنید. اگر می‌خواهید منطقه (مثل ساختمان، پارک، محوطه و ...) رسم کنید از ابزار Draw a shape یعنی  استفاده کنید و اگر می‌خواهید نقطه خاصی را اسم‌گذاری کنید (مثل دانشگاه، اداره، مؤسسه و ...) از ابزار Add a point یعنی  استفاده کنید.

4- اگر جاده یا محوطه است، با دابل کلیک روی نقاط ابتدا و انتها خط‌ها را رسم کنید. اگر لازم شد، از نقطه وسط خط، خط را بشکنید و خلاصه ادامه دهید تا مسیر رسم شود. اگر نقطه است، روی نقطه مورد نظر کلیک کنید.

5- بعد از انتخاب ابزار، اطلاعاتی از قبیل نوع جاده و یا اگر point باشد، نوع مرکز پرسیده می‌شود. من در این مثال، University را انتخاب کردم. سپس اطلاعات مختلفی مثل تلفن، فکس، آدرس وب‌سایت، وسعت شهرت و ... پرسیده می‌شود که باید آن‌ها را تکمیل کنید.

6- در نهایت روی Save کلیک کنید.

بعد از این کار، ویرایش‌های شما (Edits) در حالت Pending (انتظار) قرار می‌گیرد. یعنی باید توسط کاربران دیگری نیز تأیید شود تا بر روی Google Maps قابل مشاهده باشد.

برای این که زودتر تأیید شود، به گروهی از دوستان خود که اکانت Gmail دارند، بسپارید که وارد همان Google Maker شوند و نام شهرتان را جستجو کنند. سپس روی Community Edits کلیک کنند تا ویرایش‌های شما را ببینند. حالا لیست مکان‌هایی که توسط شما و دیگران اضافه شده را خواهند دید. برای تأیید باید روی Review Edits کلیک کنند و اگر دیدند شما همه چیز را درست وارد کرده‌اید، طبق شکل زیر،Approve (تأیید) را انتخاب کنند و میزان اطمینان را Very Sure (خیلی مطمئن) و کیفیت اطلاعات را Excellent (عالی) انتخاب و Save کنند. همین!

اگر می‌پرسید که چه موقع تغییرات من روی Google Map دیده خواهد شد، باید بگویم که ابتدا چند نفر باید آن را تأیید کنند، بعد یکی از مدیران مربوطه آن‌را تأیید خواهد کرد. معمولاً یک هفته طول می‌کشد.

امیدوارم دوستانی که فرصت کافی دارند و به ویژه دانشجویانی که رشته مرتبط دارند (نقشه کشی و ...) اقدام کنند و نقشه‌های مربوط به ایران را هر چه کامل‌تر و زیباتر کنند.

 دولت ها و ملت های اسلامی مراقب توطئه پنهان سازی مسئله فلسطين باشند

رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار مسؤولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی، به ترفندها و توطئه‌های پیچیده دشمنان برای پنهان سازی مسأله اصلی مسلمانان اشاره کردند و فرمودند: قدر‌ت‌های استکباری همان ابزار قدیمی یعنی «اختلاف بینداز و حکومت کن» را به کار گرفته‌اند. 

به گزارش سپاه نیوز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری؛ حضرت آيت الله خامنه اي با اشاره به غفلت سالهاي متمادي ملتها و دولتهاي اسلامي و تسلط قدرتهاي سلطه گر بر سرنوشت آنها و ايجاد غده سرطاني صهيونيستي در قلب دنياي اسلام، افزودند: امروز به بركت بيداري اسلامي و حوادث مهم منطقه، اين پرده غفلت در حال كنار رفتن است كه بايد اين موضوع را مغتنم شمرد.
ايشان با تأكيد بر اينكه موضوع فلسطين و قدس، در قلب حوادث كنوني منطقه قرار دارند، خاطرنشان كردند: اين موضوع اصلي نبايد به فراموشي سپرده و به حاشيه رانده شود زيرا بسياري از مشكلات دنياي اسلام بواسطه وجود رژيم جعلي صهيونيستي است.
رهبر انقلاب اسلامي افزودند: امسال در راهپيمايي روز جهاني قدس، به بركت بيداري اسلامي، ملتهاي منطقه توانستند موضع خود را در اين قضيه بيان كنند.
حضرت آيت الله خامنه اي با اشاره به ترفندها و توطئه هاي پيچيده دشمنان براي پنهان سازي مسئله اصلي مسلمانان، خاطرنشان كردند: امروز بار ديگر قدرتهاي استكباري همان ابزار قديمي يعني «اختلاف بيانداز و حكومت كن» را به كار گرفته اند، بنابراين دولتها و ملتهاي اسلامي بويژه نخبگان سياسي و فرهنگي و روشنفكران و علماي دين بايد حقيقت و واقعيت را براي مسلمانان تبيين كنند.
ايشان صهيونيسم را خطري براي همه بشريت خواندند و افزودند: در حاليكه دشمن تلاش دارد تا با عمده كردن اختلافهاي طبيعي در قوميت، نژاد و مذهب، ميان مسلمانان ايجاد اختلاف و با واقعيت سازي، خطرهاي دروغين ايجاد كند ، امت اسلامي بايد همت و تلاش خود را بر عمل به اسلام و حفظ و تقويت وحدت و برادري و سرپيچي از اراده قدرتهاي بزرگ و در رأس آن امريكا قرار دهند.
رهبر انقلاب اسلامي،‌اختلاف ميان ملتهاي مسلمان را سم مهلك دانستند و تأكيد كردند: همواره بايد معيار مسلمانان، موقعيت و جايگاه دشمن آشكار باشد كه آنجا قطعاً جبهه باطل است و مقابل آن، جبهه حق قرار دارد.
در ابتداي اين ديدار آقاي احمدي نژاد رئيس جمهور، ماه رمضان را شرايطي استثنايي براي تمرين عبوديت و اعتلاي انسان در پيشگاه خداوند و وسيله پالايش روح و جان از آلودگي ها و تعلقات، بازگشت به فطرت الهي و كمال انساني و ميدان پرهيز از گناهان خواند.
وي با تأكيد بر اينكه ملت بزرگ ايران براي ساختن كشور و پيگيري حقوق اساسي ترديدي به خود راه نخواهد داد، افزود: مستكبران در سراشيبي سقوط قرار گرفته اند و پافشاري آنها بر زياده خواهي و ظلم و تعدي به حقوق ملتها، آنان را نجات نخواهد داد. 

مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه استان با آرزوی قبولی طاعات و عبادات روزه داران در ماه ضیافت الهی گفت: تبریک عید فطر به خاطر توفیق یافتن برای یک ماه بندگی در ماه مبارک رمضان است.

 

 

به گزارش باشگاه خبرنگاران بسیج استان چهارمحال و بختیاری؛ حجت الاسلام کریم سرافراز در حسینیه آیت الله بهاء الدینی افزود: ماه رمضان، ماه عهد بستن با خدا برای تداوم انجام عبادات در اول وقت و خدمت رسانی به همنوعان و برادران ایمانی است.
وی با اشاره به حدیثی از نبی مکرم اسلام(ص) ادامه داد: اگر بندگان خدا می دانستند که در ماه مبارک رمضان چه فضیلتی است، دوست می داشتند که تمام سال رمضان باشد.
حجت الاسلام سرافراز، ماه مبارک رمضان را ماه برکات، رحمت و مغفرت الهی خواند و اظهار داشت: توفیقات عبادت و طاعت در این ماه عزیز به منزله نور هستند و بایستی سعی و تلاش داشته باشیم تا این انوار الهی را بعد از ماه رمضان نیز حفظ کنیم.

وی با اشاره به روایتی از امام باقر(ع)گفت: باید از خدا بخواهیم که توفیق اطاعت و بندگی در ماه های رمضان دیگر را به ما عنایت کند.
مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه حضرت قمربنی هاشم(ع) با تبریک فرارسیدن عید سعید فطر افزود: عید سعید فطر را بخاطر این تبریک می گویند که توفیق عبادت خدا در یک ماه رمضان نصیب بندگان شده است.
وی با بیان حدیثی از حضرت علی(ع) گفت: عید برای کسی است که روزه اش مورد قبول خداوند واقع شده و باید هر روزی که در آن معصیت خدا انجام نشد، آن روز را جشن بگیریم.
گفتنی است: تجلیل از خادمان، حافظان و برگزیدگان کلاس های قرآن کریم و تفسیر در ماه مبارک رمضان از دیگر برنامه های این روز بود.

شایان ذکر است، دعای وداع با ماه مبارک رمضان با نوای دلنشین حجت الاسلام رفیعی در آغاز این مراسم قرائت شد.
همچنین نظیر این مراسم در حسینیه امام خمینی (ره) تیپ 44 حضرت قمر بنی هاشم(ع) برگزار شد.

مشاور عالی نماینده ولی فقیه در سپاه گفت: اجلاس جهانی تهران باید پرچمدار مبارزه با تروریسم و استکبار جهانی باشد. 

 سردار سرتیپ دوم پاسدار یدالله جوانی مشاور عالی نماینده ولی فقیه در سپاه درباره برگزاری اجلاس غیر متعهدها در تهران گفت: برگزاری نشست اعضای جنبش عدم تعهد در تهران در حالی که جنگ روانی عظیمی علیه کشورمان از سوی غربی‌ها به راه افتاده است و دشمنان جمهوری اسلامی ایران تمام تلاش خود را در راستای افزایش فشار‌ها انجام می‌دهند، به طور حتم فواید بسیاری را برای مقابله با این تهدید‌ها برای کشورمان به ارمغان خواهد آورد. 
وی افزود: برگزاری چنین نشستی با حضور سران،‌ سفرا و وزیران امور خارجه بیش از 120 کشور جهان فرصت خوب و طلایی را برای جمهوری اسلامی ایران به وجود خواهد آورد تا در راستای صدور آرمان‌های انقلاب و اندیشه‌های امام به این کشور‌ها وارد عمل شوند.
سردار جوانی تصریح کرد: عبور از قدرت‌های سلطه‌گر و نظام ظالمانه بر اساس آرمان و فلسفه‌ای که کشورهای عضو عدم تعهد بر اساس آن شکل گرفته‌اند، می‌تواند فرصت خوبی باشد تا با تمرکز در مسائل دولت‌های مستقل چون جمهوری اسلامی ایران از این فرصت‌ به وجود‌ آمده به نحو مطلوب استفاده کرد.
مشاور عالی نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران با اشاره به اینکه دشمنان جمهوری اسلامی ایران در راستای کارشکنی‌ در روند برگزاری این اجلاس وارد عمل شد‌ه‌اند تصریح کرد: برگزاری موفق این اجلاس از سوی کشورمان باید از اهمیت خاصی برخوردار باشد و مسئولین کشورمان باید با نشان دادن واقعیت‌های موجود در کشور برای اعضای جنبش عدم تعهد، علیه جنگ نرمی که دشمنان به پا کرده‌اند وارد عمل شوند و تصاویر غیر واقعی را که در ذهن کشورهای شرکت کننده در این اجلاس از ایران به وجود آمده است پاک کنند.

تهران در زمان برگزاری اجلاس عدم تعهد خبرسازترین شهر جهان خواهد بود

سردار جوانی با اشاره به اینکه به طور حتم تهران در زمان برگزاری اجلاس جنبش عدم تعهد خبرسازترین شهر جهان خواهد بود تاکید کرد: تمامی مسئولان و برگزارکنندگان این اجلاس باید به این نکته توجه کنند که تیم‌های رسانه‌ای کشورهای مختلف برای پوشش خبری این اجلاس وارد کشورمان می‌شوند از این رو باید تمامی تلاش خود را به کار ببندند تا دستاوردهای بزرگی را که جمهوری اسلامی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دست آورده است ،به صورت برجسته در این اجلاس نمایان کنند.
سردار جوانی تصریح کرد: در حالی نمایندگان بیش از120کشور در این اجلاس شرکت می‌کنند که غربی‌ها به دنبال قرار دادن تنگناهای اقتصادی برای جمهوری اسلامی ایران هستند. از این رو کشورمان می‌تواند در زمان اوج این فشارها در اجلاس عدم تعهد در راستای مقابله با تحریم‌ها به صورت فوق العاده وارد عمل شده و قراردادهای اقتصادی بسیاری را در حاشیه این اجلاس منعقد کند و تحریم‌ها را ناکام بگذارد.
مشاور عالی نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران با اشاره به اینکه امروز تمام نحله‌های غرب برای کشورمان آشکار شده است گفت: باید از برگزاری جنبش عدم تعهد استفاده کامل کرد زیرا کشورهایی همچون آمریکا بعداز 11 سپتامبر مدعی شدند که ائتلاف ضد‌تروریسم را تشکیل می‌دهند از این رو دنیا را به دو قطب تروریسم و ضد‌تروریستم تقسیم کردند در صورتی که شاهدیم امروز آمریکا خود محور تروریسم جهانی است و این موضوع را می‌توان به طور واضح در دخالت این کشور در مسائل سوریه و عراق مشاهده کرد. از این رو کشورهای عضو جنبش عدم تعهد با هدایت جمهوری اسلامی ایران می‌توانند در اجلاس تهران یک مبارزه علنی را علیه تروریسم ایجاد کرده و پرچم مبارزه با تروریسم را بالا ببرند.

 تعيين تکليف اعتبارات جلوگيري از سرگرداني بيماران در سطح ۲ و تبديل بيمه اهالي گلبهار از روستايي به شهري خراسان.

 حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان در ستون "یادداشت روز" این نشریه، گرانی سکه و ارز را ماموریت کسانی دانست که می‌گفتند امروز در شعب ابی‌طالب قرار داریم و هدف از آن را تسلیم شدن در برابر فشارهای آمریکا خواند.

اجلاس عدم تعهد در تهران و حضور هیات های عالی رتبه دیپلماتیک در تهران سیاست های تحمیلی را قطعا ناکام می کند و ایران را وارد یک دوره جدیدی از مبارزه با سیاست های استکباری می کند.

 تهران تا چند روز دیگر میزبان هیات های دیپلماتیک از کشورهای عضو جنبش عدم تعهد است. جنبش عدم تعهد از زمان شکل گیری آن در اوج دوران دو قطبی در 1955 تا حال حاضر فراز و فرودهایی را طی کرده و با وجود فاصله گرفتن از اهداف اولیه بانیان و موسسان آن هنوز هم یکی از سازمان های مهم بین المللی است که گاها در برخی وقایع و تحولات جهانی نقش آفرینی داشته است. این جنبش مشخصا در خصوص پرونده هسته ای ایران موضعی منطقی و بر خلاف مواضع کشورهای غربی داشته است. برگزاری این اجلاس در ایران در شرایطی که کشورهای غربی تلاش خود برای انزوای جمهوری اسلامی ایران را بیش از پیش کرده اند واجد اهمیت بسیار است. در همین باره نظر دکتر الهام امین زاده استاد حقوق دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس هفتم را جویا شده ایم که در ادامه می خوانید.

خانم دکتر امین زاده چند دهه از تاسیس جنبش عدم تعهد می گذرد و این جنبش فراز و فرودهایی در این سالها داشته است. توضیح دهید که اهمیت این جنبش در تحولات فعلی جهان چیست؟ آیا جنبش عدم تعهد نقش آفرینی خاصی در فضای فعلی سیاسی جهان دارد؟

جنبش عدم تعهد به عنوان یک سازمان استراتژیک 120 عضو دارد و بعد از سازمان ملل بزرگترین گردهمایی کشورهای جهان است. اول به لحاظ تعداد کشورهای عضو دارای اهمیت است دوم به لحاظ اصولی که در همان ابتدای تاسیس در سال 1955 در کنفرانس باندونگ مطرح کرد. اصولی که منحصر به فرد است و ما آن را در سازمان ها یا نهضت های دیگر نمی بینییم. از جمله این اصول استقلال و عدم تعهد به بلوک های قدرت و عدم انعقاد پیمان های نظامی یا قراردادهای اتحاد با قدرتهای بزرگ است. این اصول در واقع یک روحیه استقلال و عدم وابستگی به بلوک های قدرت را به کشورهای عضو اعطا می کرد. قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوری ما در جهان دو بلوک داشتیم یکی بلوک شرق یا سوسیالیسم و یکی هم بلوک غرب یا کاپیتالیسم و کشورهای عضو این جنبش در میانه این دو سعی داشتند تا اسیر سیاست های استعماری و استکباری این دو بلوک قدرت نشوند.

شکل گیری جنبش عدم تعهد در فضای دو قطبی بوده است و حال سالهاست که نظام دوقطبی به آن معنا فروپاشیده است. بر همین اساس برخی معتقدند که جنبش عدم تعهد هم باید بازتعریف شود چرا که مبنای ماهوی تاسیس و تشکیل خود را از دست داده است؟

ممکن است شرایط جهان تغییراتی کرده باشد اما نقش و اهداف جنبش عدم تعهد همچنان چا برجاست و اتفاقا نقش این جنبش در شرایط فعلی جدی تر هم شده است. چرا که هر چند نظام دو قطبی فروپاشیده اما یک جانبه گرایی آمریکا وجود دارد و این کشور مدعی حکمرانی جهانی است. در برابر اهداف و سیاست هایی که این قدرت جهانی در نقاط مختلف جهان دنبال می کند، اهداف و مبانی هویت بخش جنبش عدم تعهد همچنان کاربرد دارد. نقش این جنبش حساس تر و جدی تر شده بخصوص برای کشورهایی که می خواهند مشی و راه و رسم عدم تعهد را دنبال کنند. با این حال نیاز است که این جنبش قوی تر عمل کند. مثلا ارتباط های بین کشورهای جنوب – جنوب و احقاق حق این کشورها از کشورهای شمال بیشتر شود.

شما بر اهمیت و نقش آفرینی جنبش عدم تعهد در شرایط جهانی جدید مصر هستید. با این وصف برگزاری اجلاس عدم تعهد ها در تهران و در شرایطی که تلاش های غربی ها برای اعمال فشار بیشتر به تهران شدت دارد، چه اهمیتی دارد؟

در شرایط فعلی که سازمان های بین الملل و کشورهای غربی و برخی کشورهای منطقه تلاش می کنند که سیاست های ایران را بایکوت کنند و برنامه ها و خواسته های نابحق خود را بر ایران تحمیل کنند. آنها همچنین تلاش دارند نشان دهند که جمهوری اسلامی منزوی شده است. این خیلی مهم است که هیات های دیپلماتیک از کشورهای مختلف در تهران حضور یابند. در حقیقت این گردهمایی به منزله شکستن سیاست های تحمیلی و تحریمی است. یعنی اجلاس عدم تعهد در تهران و حضور هیات های عالی رتبه دیپلماتیک در تهران سیاست های تحمیلی را قطعا ناکام می کند و ایران را وارد یک دوره جدیدی از مبارزه با سیاست های استکباری می کند.

معمولا حاشیه اجلاس های مهم منطقه ای و بین المللی فرصتی است برای رایزنی ها و گفتگوهای دو یا جند جانبه کشورها با یکدیگر. از این منظر ارزیابی شما از اجلاس مذکور چیست. آیا می توان در کنار اهمیت کلی اجلاس، از فرصت رایزنی های حاشیه ای هم به عنوان یک ابزار دیپلماتیک استفاده کرد؟

صدر در صد. این فرصت مناسبی است هم برای هیات هایی که به ایران می آیند و هم برای دستگاه دیپلماسی ما. دستگاه دیپلماسی ما باید از این فرصت بخوبی استفاده کند و در گفتگوهای دو یا چند جانبه به تبادل اطلاعات و تحلیل ها بپردازد. اما در مورد خود اجلاس باید در نظر داشت که ایران اگر بخواهد برای اهدافی که صرفا منافع شخصی است تلاش کند شاید خیلی موفق نباشد. طبیعی است که اهداف و منافع جمعی عدم تعهد در دستور کار باشد. یعنی استقلال،عدم تعهد، همیاری و همبستگی بین کشورها. در جلسات مختلف حاشیه اجلاس و چه در خود اجلاس باید این مسایل تبیین و تشریح شود تا بتوانیم به یک هنجار سازی جدید مبتنی بر دمکراسی در عرصه بین الملی نایل شویم.

به نظر شما کشورهای عضو جنبش عدم تعهد چنین ظرفیت و پتانسیل هایی را دارند که بخواهند در برابر یک جانبه گرایی موجود به یک هنجار سازی جدید مستقل از آن دست پیدا کنند؟

ظرفیت ها موجود است ولی ما باید با واقع گرایی به آن نگاه کنیم. واقع گرایی این است که صرفا نمی توانیم با اتکا به یک آرمانگرایی بدور از واقعیات کارمان را پیش ببریم. واقعیت این است که برخی کشورها برای بهره برداری از منابع خود به کشورهای پیشرفته نیاز دارند. بعضی با کمک های مالی کشورهای پیشرفته ارتزاق می کند. این واقعیت ها وجود دارد منتها نیاز کشورها در خیلی مواقع با خواست آنها شاید متفاوت باشد. اگر بشود این نیازها را از طریق هماهنگی های بین کشورهای عدم تعهد برطرف کرد قطعا به آن خواسته های اولیه جنبش عدم تعهد هم خواهیم رسید.

 شجره طیبه صالحین خاکریز معنوی دفاع در مقابل جنگ نرم دشمنان است 

سپاه نیوز: مسئول شجره طیبه صالحین سپاه سردشت: شجره طیبه صالحین ، خاکریز معنوی دفاع در مقابل جنگ نرم دشمنان است. 

به گزارش سپاه نیوز؛ مسئول شجره طیبه صالحین سپاه سردشت گفت: شجره طیبه صالحین، خاکریز معنوی دفاع در مقابل جنگ نرم دشمنان است که باید مخلصان در پشت این خاکریز معنوی در کمال بصیرت از باورهای اعتقادی،انیتی و ملی دفاع نمایند و اگر مردم هدف از ایجاد شجره طیبه را بشناسند با جان و دل همراهی می کنند.
حاج ماموستا خدر رحیمی ضمن اشاره به توطئه ها و تبلیغات وسیع دشمنان علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی بر لزوم مقابله با جنگ نرم دشمنان تاکید نمودند و ایشان افزود در جنگ نرم ، دشمنان با نقابهای متفاوت و روباه صفت وارد می شوند لذا ما باید با فعالیت در شجره طیبه صالحین تمامی این توطئه ها و نقشه های دشمنان را بشناسانیم و مقبله کنیم.
وی همچنین به زمینه های فعالیت حلقه های صالحین اشاره نمود وگفت شجره طیبه صالحین در زمینه های معرفتی، تربیتی، بصیرتی و مهارتی فعالیت می نماید.

خبرگزاری رویترز با انتشار گزارشی از زنان رزمی کار " نینجا " در ایران می نویسد 3 هزار زن آموزش دیده " نینجا کار " آماده دفاع از کشورشان در صورت هر گونه حمله احتمالی نظامی هستند. 

به گزارش عصر ایران به نقل از رویترز با اشاره به تاسیس یک مرکز ویژه برای آموزش ورزش های رزمی نینجا به زنان ایران در 23 سال پیش در کرج می نویسد: برخی از این زنان با آموزش های خاص این ورزش سنتی ژاپنی همانند برخی فیلم های پر بیننده هالیوود قادرند از دیوار راست بالا بروند. 

اکبر فرجی موسس این مرکز آموزش فنون رزمی نینجا به زنان می گوید : " آنچه برای من به عنوان یک مربی و یک ایرانی مهم است این است که با دادن آموزش ها و تمرین های لازم به بالا بردن قدرت و توانایی زنان کمک کنم. لازم است ما هر چه در توان داریم برای حفاظت از کشورمان انجام دهیم ." 

رویترز در ادامه می نویسد : "با تهدید های اسراییل برای حمله به ایران این زنان رزمی کار می گویند که آماده اند در صورت وقوع هر گونه جنگ احتمالی از کشوراسلامی شان در برابر تهاجم خارجی دفاع کنند." 

رویترز می افزاید که این 3 هزار زن و دختر که از سنین 5 تا 56 سال را شامل می شوند آماده دفاع از کشورشان هستند. 

در ادامه مطلب(دختران نینجای ایرانی از رویترز شکایت کردند

 نزدیک به 270 نفر از مجروهین در بیمارستانها جان خود را از دست دادند 

 
عزای عمومی تا زمانی که زنده ام

 

• من حالت نگرانی پیامبر (ص) را در سال آخر عمر مبارکشان ؛ چنین حالاتى را در حضرت امام در ماه‌هاى اخیر، شاید یک‌ساله ، هفت و هشت ماه اخیر، مى‌دیدم. ایشان عملا" دنبال این مسایل آینده بودند که بعد از خودشان مشکلى در جلوى راه انقلاب نباشد
• امام نمی خواستند بعد از خودشان کشور در جنگ بماند چرا که مى‌دانستند كه بعد از خودشان اداره اين جنگ براى كشور كار دشوارى است واگر اين بنا است حل بشود در زمان خودشان بايد حل بشود و با آن مصلحت اندیشی همیشگی خودشان پيشقدم شدند و قطعنامه را پذیرفتند,
• 

 آیت الله هاشمی رفسنجانی طی سخنانی منتشر نشده در سال 1368 ضمن تاکید بر اینکه امام نمی خواستند بعد از خودشان کشور در جنگ باشد،گفت : من حالت نگرانی پیامبر (ص) را در سال آخر عمر مبارکشان ؛ چنین حالاتى را در حضرت امام در ماه‌هاى اخیر، شاید یک‌ساله ، هفت و هشت ماه اخیر، مى‌دیدم. ایشان عملا" دنبال این مسایل آینده بودند که بعد از خودشان مشکلى در جلوى راه انقلاب نباشد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی ؛ گزیده سخنان منتشر نشده.

 ایشان در ۱۳ تیرماه ۱۳۶۸ که در سمینار ائمه جمعه سراسر کشور ایراد گردیده ، بدین شرح است :

* متأسفانه ما در اولین سمینار ائمه جمعه در غیاب حضرت امام امت صحبت مى‌کنیم که انسان نمى‌تواند اندوه و احساسات خودش را کنترل کند. ما با فقدان حضرت امام امت وضعى را در درون خودمان و روحیه خودمان احساس مى‌کنیم که مثل کسى است که در خلاء زندگى مى‌کند.
 هنوز آدم نمى‌تواند خودش را با شرایط فقدان امام در جامعه امام(ره)منطبق کند. من معمولا" وقتى‌که در حال طبیعى هستم و مشغول کارى نیستم، آن حال تبعید امام در وجودم جلوه مى‌کند. مایک دوران طولانى داشتیم که امام را تبعید کرده بودند. به‌هرحال هر کسى در وجود خودش از تبعید امام یک احساسى داشت، دوران طولانى هم بود. این حالات موضوع دارند، آن تبعیدها و آن افسردگى‌ها را در ضمیر ناخودآگاه‌مان داریم.

*درست چنین وضعى الان براى من هست. لابد همه شما هم مثل من هستید. من از خودم که حساب مى‌کنم، این‌چنین وضعى را مى‌بینم، آدم دلش نمى‌خواهد باور کند که دیگر امام را ندارد، ولى واقعیت این است که نداریم. طبعا" آن کارهاى مهمى را که شخص امام با اهمیت شخصیت‌شان و بزرگوارى وجودشان انجام مى‌دادند به‌تنهایى امتى بودند، آنها تقسیم مى‌شود بین ما که باید همگى یک قدرى آن سنگینى بارى که بر دوش امام بود بر دوش خودمان احساس کنیم که داریم مى‌کنیم. ما چنین احساسى داریم، شما هم حتما" چنین

احساسى دارید و با همین احساس است که ما داریم مى‌فهمیم.

* آقایان همه آشنا هستند ]مى‌دانند[که پیغمبر اکرم (ص) در اواخر عمرشان ]نسبت به[ مسایل آینده نگران بودند و با آیه شریفه (یأَیُّهِا الرَّسولُ بَلّغ ما اُنزِلَ إلَیکَ مِنْ رَبّک)  چه حالاتى را تجسّم داشتند، من چنین حالاتى را در حضرت امام در ماه‌هاى اخیر، شاید یک‌ساله برنامه‌ریزىاخیر، هفت و هشت ماه اخیر، مى‌دیدم. ایشان عملا" دنبال این مسایل آینده بودند که بعد از خودشان مشکلى در جلوى راه انقلاب نباشد، کشور انقلابى که ایشان خیلى برایش تلاش کرده بودند و از جوانى تا آخر عمر به‌این شجره مبارکه‌اى که نهال کرده بود و آبیارى کرده بود، با خون دل فکرهایى برایش کرده بود و با تلاش‌هاى پیگیر نمى‌خواستند این شجره بعد از خودشان پژمرده بشود و درست وظیفه آن باغبان واردى را که آینده این درخت مقدس را، درخت مقدس انقلاب را و اسلام عملى را در جامعه تضمین بکند، برنامه‌ریزى کرده بودند. خوب یادمان است ایشان بعد از اینکه در سال‌هاى اوایل پیروزى انقلاب دچار کسالت قلبى شدند، نگرانى  براى همه ما همیشه بود، ما همیشه دلهره داشتیم. به‌تعبیر خیلى از افرادى که با وضع جسمى ایشان آشنا بودند، مى‌گفتند ایشان مثل یک ظرف چینى خاصى هستند که ضربه خورده باشد و ترک برداشته باشد و هر موجى ممکن است که این ظرف را به‌ هم بریزد.

* کسانى که مسئولیت داشتند اطراف انقلاب و وضع جسمى ایشان را مى‌دانستند، همیشه نگران بودند، هر روز ممکن بود یک حادثه اتفاق بیافتد. همان سال‌ها بود که یک نفر از اهل سیر و سلوک و معنا گفته بود که حضرت امام از آن تاریخى که ار پاریس آمدند و در فرودگاه مهرآباد پا گذاشته‌اند، یازده سال خواهند ماند. این حرف اگر چه خوب براى ما اطمینان نمى‌داد، ولى خب تسکینى براى‌مان بود. این پیش‌بینى با توجه به‌معنویتى که در گوینده سراغ داشتیم این تسکین بود، امّا همیشه دلهره داشتیم. ولى امام خودشان دلهره نداشتند، محکم بودند و مى‌فرمودند که خداوند این انقلاب را حفظ مى‌کند، من هم یک وسیله هستم. این وسیله در دست خداست و تا هر وقت من لازم باشم براى این انقلاب، انقلاب را خداوند به‌دست من نگه مى‌دارد و هر وقت لازم نباشم هم به‌دست دیگران این‌کار انجام مى‌شود.

* این اواخر ایشان به‌فکر حل کردن مشکلات افتادند، البته ما قبلا" به‌این فکر افتاده بودیم، اینکه سال‌ها قبل مجلس خبرگان تلاش کرد که جانشینى براى حضرت امام داشته باشد به‌خاطر همین نگرانى‌ها بود. یعنى ما چون همیشه فکر مى‌کردیم که هر روز ممکنه اتفاقى بیافتد، دستمان خالى باشد. همان نقطه‌اى که دوستان نگران بودند و دشمنان هم امید بسته بودند، این‌جورى بود. دشمنان فکر مى‌کردند در زمان امام نیروهایشان را مصرف نکنند، ذخیره کنند براى این‌که یک‌دفعه ضربه کارى را وارد بکنند وقتى‌که ما از درون متزلزلیم. دوستان هم نگران چنین وضعى بودند، چون کم‌وبیش از برنامه‌ریزى دشمنان آگاه بودند.
امام با پیش‌بینى‌هاى خوبى که کردند کار را در روال درستى انداختند. آن‌موقع ما با دید خودمان یک ضمانتى براى تداوم وظیفه رهبرى تنظیم کرده بودیم که متأسفانه اواخر به اشکال برخورد کرد که آقایان در جریان اشکال کار هستند. در این اواخر وقتى که به اشکال برخورد کردیم، همه‌مان نگران بودیم و شاید خیلى از مردم هم نگران بودند که چه خواهد شد. ولى امام راه را درست باز کردند، اصل مسأله را حل کردند و به‌گونه‌هایى که ما گفتیم و شما شنیدید، ایشان راه را نشان ما دادند، اما معذوراتى داشتند که این معذورات مانع صراحت ایشان بود. شاید نمى‌خواستند در تاریخ یک بدعتى بشود که همیشه رهبرى را رهبر قبل تعیین بکند و بگذارند به‌روال قانون خودش انجام بشود، لذا با صراحت نمى‌گفتند.

شاید معذوراتى داشتند از اینکه بالاخره شخصیت‌هاى بزرگوار و عظیم علمى و عملى که ما در کشور داریم با تصریح امام ممکن است، مسایلى از لحاظ توقعات و غیره به‌وجود بیاید، این هم منظور دیگرى بود. اما ایشان به‌نظر مى‌رسید که مصمم بودند به‌یک نحوى این مطلب را به‌ماها برسانند. در جلسات متعددى که به مناسبت‌هایى بحث مى‌شد و ابراز نگرانى مى‌شد، ایشان به‌نحوى مى‌فرمودند که به‌هرحال راه ما همین است، من این‌ها را در نماز جمعه گفتم و حتما" آقایان شنیدند و اینجا نمى‌خواهم تکرار بکنم. ایشان بحثى که در مورد اجتهاد اواخر شروع کردند یعنى تذکراتى که مى‌دادند، حالا ما بیشتر معنایش را مى‌فهمیم که امام چه اصرارى داشتند که مفهوم اجتهاد و مصداق مجتهد مناسب کارهاى اجتماعى و رهبرى را براى ما مشخص کنند.

* بالاخره مجتهدى که در امور ولایت کشور مى‌خواهد دخالت بکند، نیاز به‌ یک سرى معلومات و اطلاعات و آشنایى‌ها با مسایل اجتماعى دارد که معمولا" در مدرسه دست آدم نمى‌آید، هرقدر هم که آدم در مدرسه باسواد باشد و استاد باشد و متبحر باشد ولى به‌هرحال باید در میدان عمل با واقعیت‌هاى زندگى و پیچیدگى‌هاى زندگى صنعتى امروز آشنا بشود. اجتهاد را یک‌معناى وسیعى برایش درنظر گرفتند که این خیلى در کارمان به‌درد خورد و بعد به‌گونه‌هایى مصداق آن اجتهاد را هم براى ما تعیین کردند و این مهم است.همه مفاهیم کلى را مى‌شود تطبیق کرد، اما اینکه ایشان با اشاراتى تعیین کردند مصداق آن مجتهد مورد نظر خودشان را، این دوتا را که آدم نگاه مى‌کند مى‌بیند که باز همان وظیفه رهبرى است بَلّغ ما اُنزِلَ الیک مِن ربک  که نگران آینده نباشند که مبادا برخورد آرا و اندیشه‌ها و تمایلات کار مملکت را دشوار بکند.

* خداوند به‌ما مردم کمک کرد. باز این هم از خوبى مردم است، خداوند جزاى این مردم را داد، واقعا" این مردم استحقاق این را نداشتند که بعد از ده‌سال فداکارى و شهادت‌طلبى و این همه مرارت‌هاى راه انقلاب یک‌دفعه بیدار بشوند و ببینند که اختلافات در سطح بالا زحمات‌شان را دارد از بین مى‌برد و دشمنان را خوشحال مى‌کند و دوستان را ناراحت مى‌کند. حق این مردم نبود که چنین دردى برایشان پیش بیاید. بعد از این همه مرارت‌ها، خداوند جزاى مجاهدت‌هاى آنها را این‌جورى داد و این بحث را تمام کرد.
کار دیگرى که امام پذیرفتند و قبلا" نمى‌کردند، مسأله اصلاح قانون اساسى بود. ما خیلى وقت بود که خدمت امام مى‌گفتیم که قانون اساسى در اداره کشور مشکلات دارد، این [حرف] تازه‌اى نیست، سال‌هاست مى‌گوئیم. من خودم مدتها پیش چندتا مووع را که مکتوب بعد از رحلت امام مشکل ساز شود به امام نوشتم من‌جمله همین قانون اساسى را که به‌هرحال ما با این قانون اساسى نمى‌توانیم کشور را درست اداره بکنیم که حالا نقاطش را عرض مى‌کنم که چه مشکلاتى داشتیم. البته در بحث‌ها اینها را آقایان شنیدند که امام قبول نمى‌کردند و مى‌گفتند زمانش مى‌رسد. در زمان خودشان، ایشان خودشان مشکل را حل مى‌کردند. هرجا با قانون اساسى ما به‌مشکل برخورد مى‌کردیم، خودشان با اختیاراتى که داشتند، با شخصیتى که داشتند دخالت مى‌کردند مسأله حل مى‌شد، ولى ما نمى‌توانیم. حل، حل موقتى است، حل موضعى است، باید نظام روى سیستم باشد که سیستم خودش کارها را انجام بدهد، نه‌اینکه شخص همیشه حلال مشکل باشد.

این اواخر به‌گونه‌اى علاقه نشان دادند که ما آن روز نفهمیدیم، ولى حالا مى‌فهمیم که چرا شد. ایشان فرمودند که خوب آن‌چیزى که درباره قانون اساسى مى‌گفتید، حالا مى‌شود مطرح کرد، آن‌جاهایى که فکر مى‌کنید لازم است، بگویید، هر کسى نظرات خودش را داد و ایشان هم نظرات همه را شنیدند، در آخر آنچه که خودشان به‌آن رسیده بودند، آن را مطرح کردند. این نقاطى که الان در بازنگرى قانون اساسى هست، واقعا" باید حل مى‌شد، نمى‌شد با این وضع کشور را اداره کرد. ولى ما هنوز تمام نکردیم، دارد تمام مى‌شود ان‌شاءالله به رفراندوم مى‌رسد.

* من خدمت شما ائمه جمعه عرض بکنم که شما بزرگواران نظام هستید مخصوصا" حالا که دیگر رفراندوم بناست مطرح بشود، شما باید مردم را در جریان بگذارید. این بعضى‌هایش خیلى مهم نبود، ولى بعضى‌هایش مهم بود. آنکه مهم نبود مثلا" حالا مجلس تعداد نماینده‌اش ۲۷۰ تا است با قانون اساسى ممکن بود چهارصد، پانصدتا بشود؛ مشکل بوجود مى‌آورد، اما قابل تحمل بود، حالا اگر هم نمى‌شد ما چندان مشکل آن‌جورى نداشتیم، ولى خب یک‌قدرى کار را مشکل مى‌کرد. یا مثلا"در صداوسیما واقعا" مشکلى بود. شیوه‌اى که ما در صداوسیما ائمه جمعهداشتیم این بود که سه نفر از سه قوه آنجا مى‌رفتند و طبق قانونى که نوشته شده بود، تقریبا" دوتا دستگاه موازى هم درست شده بود که فقط با صرف‌نظر از حقوق هم‌دیگر، مى‌توانستند آنجا را بگردانند. اگر کسى مى‌خواست حرف قانونى خودش را اعمال بکند واقعا" خانه چند کدبانو مى‌شد و بعضی مطالب لازم  رو آنتن نمى‌رفت. صدا و سیمایى که بایست لحظه به‌لحظه تصمیم بگیرد که این را بگوئیم یا نگوئیم، باشد یا نباشد، دیگر آنتن صبر نمى‌کند که حالا سکوت کنیم بعد ببینیم چه مى‌شود، باید هر لحظه تصمیم گرفت. این مسأله به‌حمداللّه حل شد، آخر کار هم قرار شد که زیرنظر رهبرى باشد که مهم‌ترین جاى کشور است.
اوایل انقلاب مسأله دستگاه قضایى و شورا براى ما یک شعار بزرگ بود. پس از دیکتاتورى زمان پهلوى ما رنج کشیده بودیم. همه چیز را مى‌خواستیم از دست فرد بیرون بیاوریم و به‌دست شورا بدهیم به‌خاطر این‌که نگران تجدید دیکتاتورى بودیم. لذا هر چیزى را شورایى مى‌کردیم. یکى از کارهاى شورایى هم، مسأله شوراى‌عالى قضایى شده بود، غافل از آنکه دستگاه قضایى - دستگاه قضایى اسلام - که خصیصه مهمش سرعت است در فصل خصومت است با قضاء شورایى دچار اشکال مى‌شود. خیلى تصمیم گیرى‌ها در شوراى عالى قضایى الان به‌صورت پرونده مانده است، چون مثلا" احتیاجى به‌اکثریت داشته و یا اتفاق آرا مى‌خواسته، نشده و یک‌نفر نبوده که همه مسئولیت‌ها را خودش احساس بکند، منتها از مشورت هم استفاده بکند که به‌حمداللّه این مسأله حل شد، چون امام دستور تمرکز داده بودند و ما هم این تمرکز را پیش‌بینى کردیم که باز براى رفراندوم مى‌آید.

در قوه مجریه وضع از این بدتر بود. قانونى که خبرگان اول براى اداره کشور در بخش اجرایى نوشته بودند، به‌گونه‌اى بود که وظایف رئیس جمهور و نخست‌وزیر در خیلى موارد با هم تداخل مى‌کرد. رئیس جمهور مدعى بود حق اوست و نخست‌وزیر مدعى بود حق اوست و این باعث مى‌شد که بسیارى از کارهاى مملکت مى‌خوابید. من حالا چندتا نمونه فقط مى‌گویم که شما ببینید چه مشکلى بود. فرض کنید در معرفى وزیر کابینه به‌مجلس، خوب ظاهرا" این‌کارى بود که نخست‌وزیرى که رئیس جمهور انتخاب کرده، وزراءاش را معرفى بکند، رئیس‌جمهور هم قبول بکند بعد این‌ها به‌مجلس بیایند. آدم این را خیلى ساده اول فکر مى‌کند، ولى خوب این طورى هم نیست.
ما براى انتخاب وزراء به‌مشکل برخورد مى‌کردیم. خوب نخست وزیر مى‌خواست کار بکند، مى‌گفت من این آقا را مى‌پسندم، با این مى‌توانم کار کنم، رئیس‌جمهور مى‌گفت نه من این را نمى‌پسندم، من مسئولم، من شما را معرفى کردم، من باید جوابگو باشم، من این را نمى‌پسندم، بارها و بارها ما کابینه‌مان ناقص بود به‌خاطر اینکه دو نفر نمى‌توانستند توافق داشته باشند. یا وزرایى مى‌آمدند که یکى‌شان قبول نداشتند؛ یعنى تحمیل شده بود، وزیر احساس مى‌کرد وزیر رئیس‌جمهور نیست یا وزیر نخست‌وزیر نیست. آخر دیگر کار به‌جایى رسیده بود که امام ما را - رؤساى سران سه قوه را - مأمور کردند و گفتند هر جا نخست‌وزیر و رئیس‌جمهور با هم توافق نکردند، رأى شما حاکم باشد. گاهى اتفاق مى‌افتاد که نه رئیس جمهور قبولش داشت و نه نخست‌وزیر، ما انتخاب مى‌کردیم و مى‌گفتیم این را به‌مجلس معرفى کنید به‌خاطر اینکه به‌جایى نمى‌رسید و باید هم همین کار را مى‌کردیم.

خیلى اوقات بود که بعضى از وزارتخانه‌هاى ما وزیر نداشت. همین حالا وزارت بازرگانى این‌طورى است، به‌همین دلیل هم هست، یعنى به خاطر اینکه آقایان توافق نکردند. بازرگانى که این‌همه کار دارد، مسأله توزیعى که در کشور ما است، الان بازرگانى خریدهاى خارجى و توزیع ما همه دست وزارت بازرگانى است، به‌خاطر حساسیت روى وزیرش توافق نشده است. الان بدون وزیر مانده و فقط ما سرپرست داریم. سرپرست هم احساس موقتى بودن مى‌کند. کار بازرگانى کار یک‌روز، دو روز، سه روز نیست، ما مثلا" جنسى که لازم داریم اگر حالا براى خریدش اقدام بکنیم، ممکن است هشت ماه هفت ماه بعد به‌دست ما برسد. مواد کارخانه‌ها یا گندم یا برنج یا چیزهاى دیگرى که اگر یک روز در مملکت نباشد مشکل درست مى‌کند، حالا اگر اقدام بکنیم و برنامه‌ریزى بکنیم، هفت و هشت ماه بعد مى‌توانیم در اختیار مردم قرار بدهیم. بعضى‌هایشان این‌طورى است.

به‌جاى وزیر بازرگانى که سرپرست موقت گذاشته‌اند، ممکن است یک ماه دو ماه بعد کس دیگرى به‌جایش بیاید، او نمى‌تواند براى یک سال برنامه‌ریزى کند. این نمونه مشکلات ما بود که در کشور داشتیم. در قانون اساسى جدید که اصلاح کردیم، دیگر این مشکلات تا آنجائى‌که تجربه به‌ما نشان مى‌دهد، دیگر نیست یعنى جورى کردیم که رئیس جمهور که خودش مسئول کابینه هست، بتواند سریع افراد مورد نظر خودش را انتخاب بکند. البته گاهى با مجلس ممکن است مسأله پیش بیاید، ولى به‌هرحال یک مرحله است. آن‌موقع در سه مرحله بود، تازه آن دو نفر که انتخاب مى‌کردند و به‌مجلس مى‌آمد، در مجلس هم چون یک‌عده طرفدار رئیس جمهور و یک عده طرفدار نخست‌وزیر بودند، یکى به این رأى نمى‌داد که آن‌طرفى است، یکى به‌آن رأى نمى‌داد که چون آن‌طرفى است. این هم یک مشکل دیگرى مى‌شد.
خلاصه این همیشه ممکن است اتفاق بیافتد، ولى آن‌موقع بدتر بود و این اختلاف بیشتر بود و چیزهاى دیگرى هم بود. البته نگرانى‌هایى هم بود که خوب چون رئیس‌جمهور نمى‌توانست مورد سؤال مجلس قرار بگیرد، ممکن بود در اینها یک نوع خودکامگى به‌وجود بیاید که ما این پیشنهاد را هم دادیم و برطرف شد و مجلس مى‌تواند از رئیس‌جمهور هم سؤال بکند که یک نوع نظارتى وجود داشته باشد. باز اینها خدمت شما مى‌آید و مى‌بینید.
به‌هرحال با تلاشى که از شخص امام شروع شد و کار به‌اینجا دارد مى‌رسد و این موانع احتمالا" تا حدود زیادى از سر راه امور اجرایى کشور برداشته مى‌شود. ما خامى‌هایى اول انقلاب داشتیم به‌خاطر اینکه با امور کشوردارى آشنا نبودیم. نیروهایى که الان کشور را اداره مى‌کنند، عمدتا" کسانى هستند که در امور کشور حضور نداشتند، یا در مدرسه بودند، یا در دانشگاه بودند و یا در جاى دیگرى خارج از محیط ادارى کشور بودند. با تجربه‌اى که فعلا" پیدا کردیم، آنچه که در قانون اساسى نوشتیم، خیلى بهتر از آن است که در گذشته نوشتیم و آقایان هم باید اینها را ملاحظه بفرمایند. البته اگر خودتان قبول کردید که اینها بهتر است، شما هم باید در خطبه‌هاى نماز جمعه این مسائل را براى مردم روشن بکنید که مردم بدانند براى چه این تغییرات به‌وجود آمده [است].